شما روزنامه ایرانید!

اشاره: با فرا رسیدن روزهای پایانی دولت دهم، در کنار صدها تحلیل و خبر خوب و بد، هنوز خاطراتی ماندگار از 8سال خدمتگزاری بی‌منت دکتر احمدی‌نژاد ذهن و دل ملت سرافراز ایران اسلامی را صفا می‌بخشد. همراهی و همنشینی با بالاترین مقام اجرایی مملکت به دور از تشریفات و تکلفات مرسوم، صحنه‌هایی پر از عشق و احساس را خلق کرده است که برای همیشه ماندگارند. این روزها در این ستون یکی از این ماندگار‌ها را مرور می‌کنیم.
شما روزنامه ایرانید!
بهمن ماه سال 90 بود که دکتر، پس از یک دوره فشار بی‌سابقه به دولت و روزنامه و حتی حمله فیزیکی به موسسه و بازداشت شماری از همکاران، برای بازدید به روزنامه آمد و ضمن سرزدن به بخش‌های مختلــف تحریریـــه سخنرانی‌ای در جمع کارکنان و خبرنگاران موسسه انجام داد.
به علت فشارهای سنگین و عجیب سیاسی، امنیتی و قضایی آن مقطع بر دولت و کارکنان روزنامه، حضور رئیس جمهور در موسسه، قوت قلب ویژه‌ای برای کارکنان و خبرنگاران بود و همه درصدد فرصتی بودند تا با ایشان درد دل کنند.
هنگامی که دکتر برای بازدید به تحریریه روزنامه آمد فرصتی شد تا چند دقیقه‌ای از نزدیک با او صحبت کنیم. در گوش دکتر گفتم: «ما آماده‌ایم تا با دستور شما به عنوان رئیس جمهور، عملیات رسانه‌ای را آغاز کنیم و واقعیت صحنه و برخی نفاق‌ها، دورویی‌ها و جفاهایی که علیه رهبری، دولت شما و انقلاب در حال وقوع است را به اطلاع عموم مردم برسانیم، نظر شما چیست؟»
انتظار داشتم دکتر به واسطه سنگینی و سختی فضای آن روزها از این پیشنهاد استقبال کند، غافل از آن‌که این مرد به چیز دیگری می‌اندیشید!
دکتر بلافاصله پس از سوال و پیشنهاد من گفت: «به هیچ وجه وارد این فضاهای سطحی و کاذب نشوید. افق دید ما در سطحی دیگر و با نگاهی متفاوت است. شما روزنامه ایرانید و به هیچ وجه نباید وارد این بازی‌های سخیف سیاسی و سطحی شوید. شما متعلق به انقلاب و مردم هستید و باید آرمان‌های اصیل انقلابی را دنبال کنید. شما باید افق نگاهتان را وسیع‌تر و گسترده‌تر نمایید و مطمئن باشید این ابتلائات می‌گذرد.»
بعد از بازدید دکتر از تحریریه وی به میان کارکنان و خبرنگاران روزنامه آمد و در جمع آنان به سخنرانی پرداخت. آنجا هم دکتر باز و در حالی که در زیر شدیدترین فشارهای سیاسی و رسانه‌ای سال 90 به سر می‌برد و متهم به انحراف از اصول انقلاب شده بود، افق گسترده و عمیقی را برای ما به تصویر کشید و گفت:
«عزیزان شما روزنامه ایران‌اید. متعلق به هیچ گروه و دسته‌ای نیستید. به تعبیری متعلق به دولت به معنی گروهی جدا از بقیه هم نیستید. مال ایران، ملت ایران، انقلاب، عظمت‌های ملت ایران، فرهنگ آرمانی و حقیقی ملت ایران هستید. با این نگاه باید کار مطبوعاتی بکنید؛ اصلاح‌گری، امیدآفرینی، الهام‌بخشی و نشان‌دادن نقطه موعود.
شماری فکر می‌کنند روزنامه‌نگاری یعنی زدن این و آن. بعضی‌ها هم به تازگی باج می‌گیرند، رسماً می‌گویند اگر نرسانی می‌زنیمت. اینها که سطح‌شان خیلی پائین است. شما روزنامه ایران‌اید. چطور می‌شود به نقطه موعود رسید؟ زمانی که تلاش کنیم ویژگی‌های نقطه موعود را در خودمان ایجاد و منتشر کنیم و سعی کنیم عادل، با محبت و پاک باشیم. سعی کنیم توحید و اخلاص‌مان هر روز عمیق‌تر و گسترده‌تر شود.» اینجا بود که من و دوستان فهمیدم افق نگاه و فکر این مرد سختکوش و باهوش در سطح دیگر و در جای دیگری است و ما باید نگاه خود را با او تنظیم کنیم. مایی که با این افق، فاصله‌هایی طولانی داشتیم و قرار بود مردان رسانه‌ای احمدی‌نژاد باشیم!